Polish Polish
en Englishaf Afrikaanssq Albanianar Arabichy Armenianaz Azerbaijanieu Basquebe Belarusianbg Bulgarianca Catalanzh-CN Chinese (Simplified)zh-TW Chinese (Traditional)hr Croatiancs Czechda Danishnl Dutchet Estoniantl Filipinofi Finnishfr Frenchgl Galicianka Georgiande Germanel Greekht Haitian Creoleiw Hebrewhi Hindihu Hungarianis Icelandicid Indonesianga Irishit Italianja Japaneseko Koreanlv Latvianlt Lithuanianmk Macedonianms Malaymt Malteseno Norwegianfa Persianpl Polishpt Portuguesero Romanianru Russiansr Serbiansk Slovaksl Slovenianes Spanishsw Swahilisv Swedishth Thaitr Turkishuk Ukrainianur Urduvi Vietnamesecy Welshyi Yiddish
Częstotliwość, lokalizacja i charakter insercji wektorów AAV po długoterminowej obserwacji dostarczania transgenu FVIII w modelu psa z hemofilią A
Najważniejsze wydarzenia z wirtualnego kongresu ISTH 2020

Częstotliwość, lokalizacja i charakter insercji wektorów AAV po długoterminowej obserwacji dostarczania transgenu FVIII w modelu psa z hemofilią A

Paweł Batty1Sylwia Fong2, Matteo Franco3Irene Gil-Farina3, Aomei Mo1, Lorianne Harpell1, Christine Hough1, David Hurlbut1Abbey Pender1, Sofia Sardo Infirri1Andrzej Winterborn4, Manfred Schmidt3 i David Lillicrap1

1Wydział Patologii i Medycyny Molekularnej, Queen's University, Kingston, Ontario, Kanada.

2BioMarin Pharmaceutical, Novato, Kalifornia, USA.

3GeneWerk GmbH, Heidelberg, Niemcy.

3Animal Care Services, Queen's University, Kingston, Ontario, Kanada.

Kluczowe punkty danych

Tabela po lewej stronie pokazuje dawkę, serotyp kapsydu, poziomy FVIII i liczbę miejsc integracji (IS) dla 8 psów włączonych do badania. Dziesięć lat po infuzji poziomy FVIII u 2 z 8 zwierząt wynosiły <1% i wahały się od 2.9% do 8.6% u pozostałych 6 zwierząt. Miejsca integracji analizowano przy użyciu 2 metod (sekwencjonowanie ze wzbogaceniem celu, TES i liniowa PCR z udziałem amplifikacji, LAM-PCR). Wykres po prawej stronie przedstawia względny rozkład IS dla każdego zwierzęcia.

Genomowy DNA z 2 miejsc w wątrobie dla każdego zwierzęcia analizowano pod kątem integracji wektor-genom. Formy integracji (wektor-genom) stanowiły 4.6%, a formy episomalne (wektor-wektor) 95.4% odczytów. Wyniki te wskazują, że wektory ekspresyjne utrzymywały głównie postać episomalną 10+ lat po infuzji.

Ta tabela pokazuje 10 najczęstszych miejsc integracji (chromosom, wielkość, gen i lokalizacja) w oparciu o metodę TES. W oparciu o obie metody sekwencjonowania, najczęstsze miejsca integracji zostały znalezione w pobliżu KCNIP2, CLIC2, ABCB1 i F8 geny.

POWIĄZANA ZAWARTOŚĆ

Interaktywne seminaria internetowe
Powrót do góry
Obraz

Please enable the javascript to submit this form

O nas

Wspierane przez granty edukacyjne firm Bayer, BioMarin, CSL Behring, Freeline Therapeutics Limited, Pfizer Inc., Spark Therapeutics i uniQure, Inc.

Niezbędny SSL