Een factor VIII-variant met eliminatie van de N-glycosyleringsplaats bij 2118 Verminderde anti-FVIII-immuunresponsen in gentherapie Behandelde hemofilie A Muizen

Hoogtepunten van de 25e jaarvergadering van ASGCT

Een factor VIII-variant met eliminatie van de N-glycosyleringsplaats bij 2118 Verminderde anti-FVIII-immuunresponsen in gentherapie Behandelde hemofilie A Muizen

Gepresenteerd door: Carol H. Miao, MD, Seattle Children's Research Institute, Seattle, Washington, Verenigde Staten

Carol H.Miao^1,4, Meng-Ni Fan¹, Shuaishuai Wang², Junping Zhang³, Xiaohe Cai¹, Ting Yen Chao¹, Lei Li², Weidong Xiao³, Barbara A. Konkle⁴

¹Seattle Children's Research Institute, Seattle, WA
²Georgia State University, Atlanta, GA
³Universiteit van Indiana, Indianapolis, IN
⁴Universiteit van Washington, Seattle, WA

Belangrijke gegevenspunten

Ontwikkeling van remmers na infusie van WT-BDD-FVIII- en gemuteerde FVIII-varianten
CD4+T-celproliferatie als reactie op overlappende gemannosyleerde peptiden

Ontwikkeling van remmers na infusie van WT-BDD-FVIII- en gemuteerde FVIII-varianten

Hemofilie A-muizen werden hydrodynamisch geïnjecteerd met plasmiden die respectievelijk coderen voor gemuteerde FVIII-varianten en WT BDD-FVIII. Tweede uitdagingen werden uitgevoerd via hydrodynamische injectie in alle groepen op dag 86. (A) Van links naar rechts, de wild-type (WT)-BDD-FVIII-plasmiden die werden gebruikt voor N- tot Q-mutagenese, de resulterende FVIII-variantconstructen die werden gebruikt voor in vivo gentherapie en relatieve FVIII-antilichaamrespons. (B) FVIII-specifieke IgG-niveaus werden geanalyseerd door ELISA na eerste en tweede plasmide-uitdagingen. Anti-FVIII-immuunresponsen waren significant verminderd bij muizen die waren behandeld met het plasmide dat de FVIII N2118Q-variant droeg.

CD4+T-celproliferatie als reactie op overlappende gemannosyleerde peptiden

(A) Overlappende peptiden die de N2118-plaats omringen, 15 aminozuren lang, werden gesynthetiseerd met Man6GlcNAc2-aanhechtingen met hoog mannose-glycaan. (B) CD4+ T-celproliferatieniveaus werden gemeten als reactie op gemannosyleerde peptiden MP1 (linker paneel), MP2 (middelste paneel) en MP3 (rechter paneel) en hun niet-geglycosyleerde tegenhangers (NGP1, NGP2 en NGP3). De gegevens worden gepresenteerd als gemiddelden met standaarddeviatie van drie afzonderlijke experimenten (**P <0.01, ***P <0.001).